کنتاکتور چیست؟
کنتاکتور برق نوعی کلید الکترومغناطیسی می گویند که جهت قطع و وصل کردن مدار از طریق یک سیم پیچ مغناطیسی به کار برده می شود. یعنی با تحریک یا وصل شدن این سیم پیچ مغناطیسی یا بوبین کنتاکتور وصل و مدار سه فاز یا تکفاز را وصل می نماید و برعکس با قطع شدن ولتاژ بوبین، کنتاکتور قطع می گردد.
یکی از مهم ترین و پرکاربردترین تجهیزات در برق صنعتی و سیستم های قدرت، کنتاکتور است. در اینجا می خواهیم به شناخت و نحوه استفاده از این تجهیز بپردازیم.
این تجهیز با تحریک بوبین داخل کنتاکتور از طریق ولتاژ AC یا DC، جهت قطع و وصل کردن مدارهای قدرت از راه دور به کار گرفته می شود. هم چنین این تجهیز یکی از اجزای لازم برای تابلو برق است و به آن کلید الکترومغناطیسی (Electromagnetic Contact) نیز گفته می شود. این مزیت سبب می شود که بتوان مدار را از راه دور و از هر نقطه ای قطع و وصل کرد. طبق این تعریف، کنتاکتور با بهره گیری از عملکردی مشابه عملکرد رله، در آمپراژ بالا به کار برده می شود. هم چنین می توان نتیجه گرفت که به علت استفاده در آمپراژ بالا، سرعت قطع و وصل کنتاکت های آن در مقایسه با رله کمتر است.
انواع کنتاکتور
در مورد انواع کنتاکتور می توان به موارد زیر اشاره نمود:
بر روی هر کنتاکتور یک یا دو کنتاکت باز و بسته فرمان وجود دارد که می توان از آنها در مسیر فرمان و تحقق بخش های فرمانی مدار استفاده کرد. کنتاکتورها برای رنج جریان های مختلف و در ابعاد و اندازه های متفاوت ساخته می شوند. از پر کاربردترین آمپرهای کنتاکتورها می توان به 9 تا 800 آمپر اشاره کرد. همچنین ولتاژ بوبین کنتاکتورها می توانند متنوع باشند و در ولتاژهای 24 و 48 و 110 و 220 و 380 ولت AC و DC ساخته شوند. بوبین کنتاکتورها می توانند در صورت خرابی تعویض شوند و همچنین می توان برای به کارگیری در ولتاژهای دلخواه مختلف، از بوبین مناسب استفاده نمود.
تفاوت کنتاکتور برق با کلید در این است که عملیات قطع و وصل در کنتاکتورها به وسیله یک بوبین یا سیم پیچ مغناطیسی صورت می پذیرد، این بوبین مغناطیسی انرژی الکتریکی را به انرژی مغناطیسی تبدیل می نماید و با قطع و وصل شدن برق این میدان مغناطیسی نیز قطع و وصل می شود و سبب قطع و وصل شدن مکانیکی کنتاکتور می گردد. بوبین های کنتاکتور قابل تعویض هستند. کنتاکتورهای تا 25 آمپر دارای یک کنتاکت کمکی یا به صورت باز و یا به صورت بسته هستند و کنتاکتورهای از 32 آمپر به بالا دارای کنتاکت کمکی دو باز دو بسته می باشد. هنگامی که بوبین کنتاکتور بدون برق است تیغه باز به صورت کلید باز و تیغه بسته به صورت کلید بسته عمل می نماید. به محض اینکه بوبین برق دار شد، تیغه باز بسته شده و تیغه بسته باز می گردد. از کنتاکت های کمکی در کنتاکتور در قسمت های مختلف مدار فرمان استفاده می گردد. یکی دیگر از کاربردهای مهم کنتاکت های کمکی، ایجاد مدار خود نگهدار کنتاکتور است که با یکبار تحریک بوبین، کنتاکتور توسط تیغه باز خودش به صورت خودنگهدار در می آید و در صورتی که یک تیغه شرطی در مسیر مدار وجود داشته باشد، می تواند بوبین کنتاکتور را بدون برق نماید.
نحوه عملکرد کنتاکتور
کنتاکتورهای برق بر خلاف رله ها توان و ظرفیت عبور جریان بالاتری دارند و برای ظرفیت تحمل جریان بالاتری ساخته می شوند. رله ها ظرفیت عبوری جریان پایینی دارند و به همین علت، بیشتر در مدارهای فرمان به کار می روند. ولی کنتاکتورها به علت ظرفیت عبوری جریان بالا، بیشتر در مدارات قدرت استفاده می شوند. زمانی که اختلاف پتانسیل به دو سر بوبین کنتاکتور اعمال می گردد، بوبین یا سیم پیچ بر اثر عبور جریان دارای میدان مغناطیسی می گردد و همانند آهنربا قسمت متحرک هسته را به خود جذب می کند. در محل جذب کنتاکت هایی وجود دارند که با قطع و وصل شدن هسته، قطع و وصل می شوند و به صورت کلید عمل می نمایند. در داخل کنتاکتور برق دو عدد فنر موجود است که هنگام قطع بودن بوبین کنتاکتور، وظیفه برگرداندن قسمت متحرک به حالت عادی را بر عهده دارند.
ساختمان کنتاکتور و بررسی نمای ظاهری کنتاکتور
بر روی ساختمان کنتاکتور تعدادی پیچ وجود دارد که در قسمت ورودی با حروف R1 و S1 و T1 و در قسمت خروجی یا پایینی با حروف R2 و S2 و T2 نمایش داده شده اند و جهت اتصال سیم های ورودی و خروجی به کار می روند. همچنین یک کنتاکت باز و یک کنتاکت بسته بر رو و یا بغل کنتاکتور جهت استفاده در مدار فرمان قرار گرفته است. در آمپرهای بالاتر از 32 آمپر، معمولا تعداد کنتاکت های فرمان دو عدد هستند. یک زائده نیز در بالای کنتاکتور وجود دارد که با قطع و وصل کنتاکتور جابجا می شود. این قطعه به قسمت متحرک بوبین وصل است و نشان دهنده قطع یا وصل بودن کنتاکتور برق است.
مفهوم علایم و شماره های روی کنتاکتور
A1 و A2: ورودی بوبین کنتاکتور / قسمت فرمان دهنده سیم پیچ
+ و – : علامت + که همان ورودی A1 است، ورودی مثبت بوبین و علامت – نشانگر ورودی A2 یا همان ورودی منفی بوبین می باشند که A1فاز و A2 نول می باشد.
L1 و L2 و L3 یا پیچ های شماره 1 و 3 و 5: ورودی سه فاز
T1 و T2 و T3 یا پیچ های شماره 2 و 4 و 6: خروجی سه فاز
حروف L و T مربوط به استاندارد IEC بوده و در استاندارد VDE ورودی ها را با حروف R و S و T و خروجی ها را نیز با حروف U و V و W علامت گذاری می کنند.
این اعداد تک رقمی نشان دهنده کنتاکت های اصلی کنتاکتور می باشند که برای بخش قدرت به کار می روند.
NO: کنتاکت های Normally Open، کنتاکت هایی که قبل از عملکرد، باز هستند.
NC: کنتاکت های Normally Close، کنتاکت هایی که قبل از عملکرد، بسته هستند.
اعداد دو رقمی کنار پیچ های NO و NC:
اعداد دو رقمی، نشانگر کنتاکت های کمکی کنتاکتور بوده و در قسمت فرمان به کار می روند.
* ممکن است تمام اعداد ذکر شده همزمان بر روی یک کنتاکتور وجود نداشته باشند.
مزیت های استفاده از کنتاکتور نسبت به کلید
اجزاء مختلف کنتاکتور
تمام کنتاکتورها دارای سه بخش اصلی تیغه (کنتاکت یا contact)، بوبین (سیم پیچ یا رله) و قاب عایق (محفظه یا frame) می باشند و به همراه این موارد دارای یک سری لوازم جانبی مانند کنتاکت های کمکی و …هستند؛ که به تفصیل هریک خواهیم پرداخت.
انواع کنتاکتور AC بر اساس تیپ
تیپ های مختلف کنتاکتور AC و انواع کاربرد آنها برای مصرف کننده های مجاز طبق استاندارد بین المللی IEC / EN 61095 مطابق آیتم های زیر می باشد:
تعویض لامپ تخلیه الکتریکی کنتاکتور AC5-a
انواع کنتاکتورهای DC بر اساس تیپ
تیپ های مختلف کنتاکتور DC و انواع کاربرد آنها برای مصرف کننده های مجاز طبق استاندارد بین المللی IEC / EN 61095 به شرح زیر می باشد:
تعویض لامپ های رشته ای کنتاکتور DC6
* کنتاکتورهای نوع a: محافظت از مدارات، بدون جریان مقاومت در کوتاه مدت
* کنتاکتورهای نوع b: محافظت از مدارات، با جریان مقاومت در کوتاه مدت
لوازم جانبی کنتاکتور
از تجهیزات جانبی کنتاکتور می توان به تیغه ها یا کنتاکت های کمکی نصب از رو و نصب از بغل، تایمر الکترونیکی و پنوماتیکی، اینترلاک مکانیکی، نویز گیر، قفل الکترومکانیکی یا لچ و پلاتین ها اشاره کرد:
این کنتاکت ها به منظور افزایش تعداد کنتاکت های فرمان به صورت نصب از بغل و یا نصب از رو و در ترکیب های مختلف باز و بسته (NO و NC) موجود هستند. حداکثر 4 کنتاکت به صورت “4 کنتاکت باز” یا “4 کنتاکت بسته” یا “1 کنتاکت باز/ 3 کنتاکت بسته” و غیره می توان بر روی کنتاکتورها نصب نمود. این تیغه ها نیز به مانند تیغه های اصلی کنتاکتور، با هربار تحریک بوبین تغییر وضعیت می دهند.
تایمرهای متصل به کنتاکتور به دو گروه پنوماتیکی (Penumatic Timing Module) و الکترونیکی (Electronic Timing Module) تقسیم می شوند، که خود تایمرهای الکترونیکی نیز به دو دسته نصب از روبرو و نصب بر روی بوبین تقسیم می شوند.
تایمر های پنوماتیک جزو ساده ترین تایمرهای متصل به کنتاکتور هستند. تایمرهای پنوماتیکی کنتاکتور به صورت کنتاکت کمکی و از روبروی کنتاکتور نصب می شوند و مکانیکی هستند و نیاز به تغذیه الکتریکی جهت شروع به کار کردن ندارند (منبع تغذیه ندارند) و به محض عمل کردن کنتاکتور فعال می شوند. این تایمرها به دو صورت تاخیر در وصل (On Delay) و تاخیر در قطع (Off Delay) وجود دارند. در نوع On Delay با وصل شدن کنتاکتور تایمر فعال شده و پس از گذشت زمان تعیین شده کنتاکتور قطع می شود، ولی در تایمر OFF DELAY با برق دار شدن بوبین کنتاکتور، تایمر به میزان مدت زمان تعیین شده قطع می ماند و پس از اتمام زمان تعیین شده کنتاکتور وصل می گردد.
تایمرهای الکترونیکی نیز با عملکردی مشابه تایمرهای پنوماتیکی، روی کنتاکتور نصب می شوند.
وجود قابلیت اینترلاک مکانیکی در کنتاکتور سبب می شود دو کنتاکتور همزمان با هم کار نکنند و هنگامی که یکی از کنتاکتورها وصل است کنتاکتور دیگر قطع بماند. در اصل برای ترتیب صحیح کلیدزنی در مدارات قدرت و پیشگیری از حوادث مخرب به کار می رود.
به علت وجود خاصیت سلفی در بوبین موجود در کنتاکتور، با قطع و وصل کنتاکتورها، نویز (پارازیت، خش خش) در سیستم خواهیم داشت که برای رفع این مشکل از قطعه ای به نام نویزگیر استفاده می کنیم. نویزگیر به صورت موازی با بوبین قرار می گیرد. برای رفع نویزها، از یک مدار RC (مدار RC متشکل از یک مقاومت و یک خازن سری با هم است) استفاده می کنند. این مدار را به همراه یک واریستور (Varistor) به کار می برند و گاهی نیز هر دوی این مدارات را در یک مجموعه می بندند. واریستور قطعه ای است که اگر ولتاژ از یک حد مشخصی بیشتر شود، مقاومت آن کاهش پیدا کرده و با ایجاد مسیر عبور جریان، باعث تثبیت ولتاژ بوبین در یک حد مشخص می گردد.
واریستور ولتاژ زیاد ایجاد شده در دو سر سیم پیج بوبین در هنگام قطع را در یک محدوده مشخص نگه می دارد و مدار RC نیز تغییرات ولتاژی را خنثی و کم می کند. بدین ترتیب نویز کاهش پیدا می کند.
از آنجا که کنتاکتور بعد از قطع شدن، توسط نیروی فنر داخلی خودش، به حالت اول برمی گردد و به اصطلاح یک کلید برگشت پذیر است، این وصل باقی ماندن بوبین کنتاکتور در ساعات طولانی و به مرور زمان باعث ایجاد مشکلاتی از قبیل مصرف انرژی بیشتر، ایجاد حرارت در محل کنتاکتور، کاهش عمر بوبین، خرابی و استهلاک قسمت های دیگر، قطع و وصل های کوتاه و آسیب زننده در افت ولتاژهای لحظه ای و … می شود.
برای رفع مشکل وصل باقی ماندن بوبین کنتاکتور، قطعه ای با نام قفل مکانیکی (Mechanical latching block) ساخته شده است، که کنتاکتور را به یک کلید قابل قطع و وصل با پالس تبدیل می کند و توسط آن می توان با ارسال یک فرمان الکتریکی، قفل را آزاد کرد و به دنبال آن کنتاکتور را به حالت قطع برگرداند و از اتلاف انرژی ها و آسیب های بعدی جلوگیری کرد.
پلاتین در کنتاکتور نقش بسیار مهمی دارد و از دو بخش تشکیل شده است که به دو بخش ثابت و متحرک تقسیم می شود. بخش ثابت از 6 قطعه پلاتین و بخش متحرک از 3 قطعه پلاتین تشکیل می گردد. پلاتین ها در کنتاکتور ها قابل تعویض هستند.
لازم به ذکر است که آلیاژ پلاتین ها را طوری می سازند که در عین رسانایی بالا در عبور جریان برق، دارای پوسته مستحکمی باشد که تحمل ضربات زیادی که در اثر قطع و وصل به وجود می آید را داشته باشد و آسیبی نبیند.
نحوه تست کنتاکتور
کنتاکت های کنتاکتور عمدتاً باز هستند و هر زمان که سیم پیچ کنتاکتور برق دار شود، کنتاکت ها بسته شده و جریان را به بار منتقل می کنند. کنتاکتورها، دارای ورودی و خروجی هستند که کنتاکت های ورودی یا خط یا L (Line)، جهت اتصال به منبع تغذیه و کنتاکت های خروجی یا ترمینال یا T (Terminal)، جهت اتصال به دستگاه برقی ای که توسط کنتاکتور کنترل می شود، استفاده می شوند.
طریقه تست کنتاکتور تک فاز:
مراحل زیر به شما کمک می کنند تا بتوانید یک کنتاکتور تک فاز را تست کنید:
با انجام مراحل بالا تست کنتاکتور به پایان می رسد و بدین صورت می توان فهمید کنتاکتور تک فاز شما سالم است یا خیر.
نحوه نصب کنتاکتور
رله های برق و کنتاکتورها موارد ضروری در هنگام استفاده از مدارهای کنترل در کار نصب برق هستند. ولی همانطور که قبلا گفتیم رله ها در آمپرهای ضعیف و بیشتر در مدارات کنترل و کنتاکتورها تا رنج هزاران آمپر و بیشتر در مدارات قدرت کاربرد دارند.
روش نصب کنتاکتور تک فاز:
ذکر این نکته ضروری است که در عمل برای مصرف کننده های تکفاز نیز در اکثر مواقع کنتاکتورهای سه فاز می بندند و همانطور که می دانیم این کنتاکتورها دارای سه ورودی و سه خروجی هستند. پس برای استفاده از آنها در اتصال به یک مصرف کننده تک فاز، باید سه ورودی را توسط یک انشعاب به هم وصل کنیم و سپس سیم فاز تکفاز را به یکی از سه پیچ ورودی (L) وارد می کنیم و نول را نیز به ترمینال ورودی نول کنتاکتور وصل می کنیم.
قبل از آموزش نحوه نصب کنتاکتور بد نیست این نکته را یادآور شویم که بهتر است قبل از کنتاکتور یک فیوز قرار دهیم که اصل وجود آن به دلیل حفاظت از کنتاکتور باشد.
برای هر کنتاکتوری باید یک مدار فرمان نیز نصب کرد؛ که این مدار فرمان هم می تواند یک کلید فرمان باشد و هم می تواند یک شستی استپ استارت باشد. کلیدهای فرمان دقیقا مانند کلیدهای تک پل برق هستند، با این تفاوت که کلیدهای تک پل در آمپراژ پایین و کلیدهای فرمان در تابلو برق ها به کار می روند. برای نصب کلید فرمان نیز کافیست از خروجی فیوز به ورودی آن یک ارتباط برقرار کنیم و خروجی کلید فرمان را به ورودی A1 کنتاکتور وصل کنیم.
معمولا شماره 3 را به عنوان ورودی و شماره 4 را به عنوان خروجی کلید فرمان روی آن علامت گذاری می کنند.
در انتها برق ورودی را وصل کرده و سپس کلید فرمان را می زنیم و به این صورت به کنتاکتور برق وارد شده و مدار وصل می کنیم.
روش نصب کنتاکتور سه فاز:
برای نصب کنتاکتور سه فاز نیز باید مانند نصب کنتاکتورهای تکفاز عمل کرد. فقط در این حالت، سه فاز ورودی را به ترتیب به سه ورودی کنتاکتور (L1، L2 و L3 یا R، S و T) وصل می کنیم و خروجی های کنتاکتور (T1 ،T2 و T3 یا U ،V و W) را به ورودی مصرف کننده سه فازی که می خواهیم آن را تغذیه کنیم، وصل می کنیم. مدار فرمان در کنتاکتورهای تکفاز و سه فاز مانند هم است.